نوردهای آنیلوکس، روح چاپ فلکسو
نورد آنیلوکس هسته اصلی مرکزی سیستم های چاپ فلکسو است که وظیفه انتقال مرکب را بر عهده دارد . چرخه انتقال مرکب در روش فلکسو گرافی به این ترتیب است که ابتدا نورد (لاستیک) غوطه ور در مرکبدان، مرکب را به نورد اندازه گیری یا همان نورد آنیلوکس منتقل می کند . سپس نورد آنیلوکس توسط توسط شبکه سلولی شکل خود ، لایه ای از مرکب با ضخامت یکنواخت و مشخص را به روی سطح برجسته کلیشه می رساند .
نام های متعددی مانند نورد فرم ، نورد اندازه گیری ، نورد کنگره دار ، نورد حکاکی شده ، نورد تامین مرکب ، نورد انتقال مرکب هر از گاهی به جای آنیلوکس به عنوان نورد رساننده مرکب در چاپ فلکسو مورد استفاده قرار می گیرد .
ویژگی های نورد آنیلوکس
هر حفره دارای مشخصاتی است که در انتخاب یک آنیلوکس نقش مهمی دارند که عبارتند از : دهانه حفره ، فاصله بین حفره ها ، عمق حفره و دیواره های حفره .
حجم نورد آنیلوکس
عمق حفره های آنیلوکس مشخص کننده میزان مرکب انتقالی به کلیشه است. در هنگام نورد آنیلوکس این نکته حائز اهمیت است که نورد آنیلوکس تمام مرکب خود را به کلیشه چاپی منتقل کند .
مقدار مرکبی که توسط حفره های آنیلوکس منتقل می شود بستگی به ظرفیت و حجم حفره های آنیلوکس دارد ، از این رو حجم حفره ها باید به درستی اندازه گیری شود . حجم ، شکل و تراکم حفره ها باید به گونه ای باشد که لایه ای یکنواخت از مرکب را به روی کلیشه منتقل کند .
تاثیر تفاوت حجم نورد آنیلوکس روی چاپ
نورد آنیلوکس با حجم کمتری در مقایسه نورد آنیلوکس با حجم زیاد مرکب ، دارای تصویر تمیزتر و واضح تری است . ضخامت کم لایه مرکب موجب افزایش کنتراست چاپ ، کاهش چاقی ترام، افزایش سرعت تولید و قابل کنترل بودن میزان مرکب مصرفی می شود.
در شرایطی که لایه مرکب بسیار ضخیم است ، مرکب تمایل به پخش شدن دارد و شرایط برای ایجاد چاقی ترام مستعد است . علاوه بر آن عمق زیاد حفره ها می تواند باعث ماندن مرکب در حفره ها و در نهایت بسته شدن آنها به ویژه در پروسه های طولانی مدت ماشین چاپ شود . در این شرایط بهتر است هر بار در طول زمان خواب ماشین سطح آنیلوکس به طور کامل تمیز شود .
در صورتی که لایه مرکب دارای ضخامت کمی باشد موارد زیرحاصل می شود :
1- افزایش اندازه ترام ها قابل پیش بینی می شود
2- چاپ تمیزتر خواهد بود
3‑ترام ها کوچکترند
4- لبه های حروف و تصاویر و صاف تر خواهد بود
5- مناطق غیر چاپی تمیزتر خواهد بود
برای داشتن کمترین ضخامت لایه مرکب باید به نکات زیر توجه داشت :
- درجه تخلخل سطح چاپ شونده برای تعیین نازک ترین ضخامت لایه مرکب برای چاپ یک رنگ ، نقش اساسی دارد . به خصوص زمانی که عملیات چاپ انجام شده و مسلیلی چون پخش شدن مرکب ، ار دست دادن رنگ انعکا سی یا جذب آن به وجود می آید .
در این شرایط بایستی کلیه خواص ضخامت مرکب را در نظر داشت تا از پدیده هایی مثل جایی که الیاف کاغذ تمایل به جذب مرکب دارد ، ممانعت کرد .
-سیستم مرکب دهی پیشرفته با توانایی کار با ویسکوزیته بالای مرکب، ازدیگر عوامل موثر در ایجاد ضخامت کم لایه مرکب است.
-ویژگی های کاربردی مرکب (این که چطور تحت شرایط محیطی بسته بندی عمل می کنند) . یک نکته مهم در تعیین نازک ترین ضخامت لایه مرکب ، دستیابی به یک رنگ خاص است . قبل از تعیین حجم سلولی آنیلوکس بایستی برای یک انتخاب درست ، ویژگی های مرکب مصرفی را مدنظر داشت .
کاهش (ذرات ارگانیک فرار) یکی دیگر از مزیت های استفاده از نوردهای آنیلوکس با حجم و مقدار مرکب کم است. برای داشتن کمترین میزان مرکب روی بستر چاپی علاوه بر حجم سلولی، میزان تراکم سلولی نورد آنیلوکس نیز موثر است.
فراوانی سلولی در نورد آنیلوکس
Cell count به معنای تعداد حفره های آنیلوکس در هر اینچ است. هر چه میزان حفره ها در هر خط بیشتر باشد توانایی آنیلوکس برای چاپ با کیفیت بالا بیشتر است.
فراوانی سلولی روی آنیلوکس(Line screen) رابطه غیرمستقیم با حجم نورد آنیلوکس دارد. هر چه تعداد خطها بیشتر باشد حجم انتقال مرکب توسط نورد آنیلوکس کمتر می شود و هر چه تعداد خطوط کمتر باشد حجم حفره ها بیشتر خواهد بود.
با افزایش خلوص مرکب و کم شدن حجم حفره های نورد آنیلوکس، آنیلوکس های با line screen بالاتر می تواند مورد استفاده قرار بگیرد.
حجم نورد آنیلوکس با واحد BCM یا Billions of cubic microns اندازه گیری می شود.
رابطه بین نقاط کلیشه چاپی با فراوانی ترام (line screen) نورد آنیلوکس، به طور مستقیم روی کیفیت کار چاپی تأثیر می گذارد. باید توجه کرد که وقتی از یک کلیشه چاپی با فراوانی ترام پایین مثل lpi55 استفاده می کنیم، باید از یک نورد آنیلوکس با فراوانی ترام حدود lpi 500–250 استفاده کرد.
به عبارت دیگر رابطه بین فراوانی ترام کلیشه و آنیلوکس 1 به 5 است.
اگر بخواهیم یک کلیشه 100 خط در اینچ را چاپ کنیم که قسمتی از تصویر آن 2% است بایستی یک نورد آنیلوکس 600 خط در اینچ انتخاب شود. یا برای کلیشه 100 خط در اینچ با ترام 4% احتیاج به یک نورد آنیلوکس 440 خط در اینچ است. ترام های روی کلیشه چاپی نباید کوچکتر از حفره های روی نورد آنیلوکس باشد. وقتی ترام های کلیشه کوچکتر از حفره های روی نورد آنیلوکس باشد، به داخل حفره های آنیلوکس وارد می شود. در این مرحلهDot dipping اتفاق می افتد که منجر به کثیف شدن چاپ می شود.
اگر اندازه ترام های کلیشه کوچک باشد یعنی Lpi کلیشه بالا باشد و از آنیلوکسی با Lpi پایین استفاده شود، با پدیده Dot dipping مواجه خواهیم شد.
برعکس اگر تراکم حفره های روی نورد آنیلوکس بیشتر از ترام های کلیشه باشد، ترام به جای حفره های آنیلوکس، با فاصله های بین دو حفره برخورد می کند و مرکب کافی را دریافت نمی کند. در این مواقع با از بین رفتن نقطه چاپی و یا کاهش دانسیته نقاط مواجه می شویم.
آنیلوکس های پیشنهاد شده :
برای کارهای تنپلات و تک رنگ بهتر است از نوردهای آنیلوکس با Lpi پایین اما حجم سلولی بالا مورد استفاده قرار بگیرد. برعکس در مورد کارهای ترامه و چند رنگ می بایست آنیلوکسی با Lpi بالا و حجم سلولی کم در نظر گرفته شود.
هر چه میزان جزییات کار بیشتر باشد، میزان خط در اینچ افزایش و حجم حفره کاهش پیدا می کند. در مرکب های پایه آبی و چاپ رنگهای ترکیبی بهتر است رنگها دارای خصوصیات یکسانی باشند. سپس با توجه جزییات و حساسیتهای کار در هر رنگ میزان Lpi و حجم سلولی انتخاب می شود. از دیگر موارد انتخاب یک آنیلوکس مناسب، رنگ مورد مصرف است. به طور مثال رنگ قرمز دارای طول موجی بلندتر است و زودتر به چشم انسان می رسد در نتیجه از آنیلوکسی استفاده می شود که دارای عمق سلولی کمتر و تعداد خط بیشتر است تا بدین شکل لایه نازکتری از رنگ قرمز را چاپ کند، علارغم اینکه از انرژی رنگ قرمز کاسته نمیشود.
زوایای نورد آنیلوکس
امروزه از نوردهای آنیلوکس با حفره های شش ضلعی 60درجه برای بیشتر کارهای چاپی فلکسو استفاده می شود. به این دلیل که در یک اینچ تعداد بیشتری از این حفره ها در کنار هم قرار می گیرد و از این رو می توان Lpi بیشتر و عمق سلولی کمتر را بوجود آورد. مرکب در سلولهای60درجه در مقایسه با حفره های30 درجه در هنگام چرخش نورد آنیلوکس در چاپ از سلولی به حفره دیگر منتقل نمی شود. چرا که در آنیلوکس 60درجه محور اصلی حفره ها به صورت افقی در کنار هم قرار نگرفته است.